Mijn wortels liggen in West-Vlaanderen, in Bavikhove om precies te zijn, waar ik mijn jeugd doorbracht. Mede dankzij Wim Opbrouck veroverde deze deelgemeente van Harelbeke een plaatsje in het collectief geheugen van menig Vlaming. In het jeugdatelier van ‘nonkel André’ kwam ik voor het eerst in contact met de wondere wereld van de creativiteit. Vermoedelijk ontstond daar mijn passie voor materialen. Verf, klei, stoffen, papier, het werd een ontdekkingstocht en een wildcard voor het leven.

Antwerpen werd mijn studentenstad. Hier studeerde ik talen en leerde bovendien een ‘g’ van een ‘h’ te onderscheiden, wat goed van pas kwam toen ik als West-Vlaamse voor de Antwerpse klas kwam te staan. De zin om te creëren bleef. Aan de academie van Berchem volgde ik binnenhuiskunst, in Borgerhout een cursus keramiek en vijf jaar geleden startte ik een opleiding lederbewerking ‘Handtassen en accessoires’ in Lokeren. Behalve leraar en vertaler ben ik ondertussen marokijnbewerker. Een prachtig ambacht dat alles wat ik graag doe combineert. Vertrekken van een lap leer en een idee om te eindigen met een tas, portemonnee, kaarthouder, … klaar om een eigen leven te leiden. 

Naast het productieproces ben ik ook gepassioneerd door de boeiende zoektocht naar nieuwe materialen en ideeën. Zo werk ik voor de Amaru-tas samen met een kleine ngo uit Peru die de bergen intrekt en rechtstreeks handgeweven riemen aankoopt bij de weefsters van deze gemeenschap. Het verhaal kan je lezen op de website. 

Veel plezier bij het ontdekken van mijn werk! 

Inspiratiebronnen

Het ontwerpen van een collectie is een fascinerende zoektocht. Het is mijn bedoeling om unieke stukken te maken die getuigen van eenvoud, maar met een poëtische toets. Deze poëzie zit vaak verstopt in het verhaal achter de ontwerpen. Een paar voorbeelden:

Tijdens mijn kinderjaren bracht ik veel tijd door bij mijn oma. Het was zeg maar de schoolse voor-en nabewaking avant la lettre. Een magisch moment dat me inspireerde voor dit ontwerp was toen mémé Germaine me naar de lokale Spar stuurde met haar ‘klikportemonneetje’. Deze klassieker werd mijn inspiratiebron voor de collecties ‘Splash’, 'Moustache', 'La vache' en 'My name is bont'.

Mijn passie voor handgeweven stoffen bracht me bij de Amaru, een gemeenschap uit het Andes-gebergte die nog steeds de weefkunst beoefent naar eeuwenoude traditie. Via de ngo ‘Mosqoy’ kwam ik in contact met deze lokale cultuur. Hun missie bestaat uit het revitaliseren van de kunst en cultuur van de Quechua-bevolking, die deels verwoest werd door toerisme en ontwikkeling. Een luik van deze organisatie omvat de verkoop van handgeweven stoffen gemaakt door de weefsters van de Amaru-gemeenschap. Dit zijn afstammelingen van de laatste leider der Inca’s ‘Túpac Amaru’. 

Het productieproces van wol tot riem is werkelijk fascinerend en gebeurt op 100% natuurlijke wijze. De wol wordt gewassen met een plant die doet schuimen als zeep, de kleuren worden geëxtraheerd uit planten en lieveheersbeestjes en het weven gebeurt er nog steeds met de hand. Een tijdrovend proces dat pareltjes van textiel oplevert. 

De tassen dragen heerlijk, de riemen zijn stuk voor stuk uniek en dragen de geschiedenis uit van de Amaru. Dat noem ik ‘luxe’!

Ondertussen trok een vriendin van me deze zomervakantie de Andes in samen met Ashli Akins, de oprichtster van Mosqoy. Ze maakte er kennis met de weefsters van mijn riemen en leerde er alle stappen van ‘het scheren van de schapen’ tot ‘het weven van de riemen’ kennen. Dit zijn alvast een paar van haar foto’s. Een uitgebreid verslag volgt, maar ondertussen kan je altijd een kijkje nemen op de website van deze prachtige organisatie: www.mosqoy.org